به نقل از «تین نیوز»

آمادگی اتاق تهران در مبارزه با فساد

تاریخ انتشار: ۲۳ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۵۰۷۱۰۴

تین نیوز

شورای تشکل های مبارزه با فساد، در سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی دور هم جمع شدند تا به بررسی ابعاد فساد بپردازند.

به گزارش تین نیوز به نقل از جماران، در ابتدای نشست حسن عابدی جعفری، فرشاد مومنی، بهمن عشقی سخنرانی و در بخش دوم بهاره آروین، حسین راغفر، شهرام حلاج در میزگردی شرکت کردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در بخشی از این نشست بهمن عشقی دبیرکل اتاق بازرگانی تهران به سخنرانی پرداخت که در ادامه می خوانید:

در چنین روزگاری امیر کبیر قطعا دق می کرد!

دبیرکل اتاق بازرگانی تهران ضمن ارزیابی شخصیت امیر کبیر گفت: قطعا واژه امیر برای میرزاتقی خان واژه درستی است. اگر از تاسی از امیرالمومنین بخواهیم این واژه را ارزیابی کنیم باید گفت که امیر یک شیعه شش دانگ بود و به قولی، مومن ترین وزیر کابینه بود. به همین دلیل این واژه برازنده وی هست. امیر بسیار مذهبی بود و زیبا زیارت عاشورا می خواند و مخالف خرافه بوده است و برای تعزیه حدودی را تعیین کرد.

بهمن عشقی در ادامه افزود: به نظر من، اگر امیرکبیر امروز زنده بود، قطعا دق می کرد. قصد من بیان سخنان سلبی و ناامید کننده نیست و تلاش من بهره گیری از رویکرد ایجابی است.

شرایط امروز بسیار ناگوار است. در چنین شرایطی، اطلاق واژه رفتار منطقی دور از حقیقت است.

امیر کبیر جانشین یک رمال

 عشقی به شرایط کشور در زمان صدرات امیر کبیر پرداخت و گفت: زمانی که امیر به قدرت رسید و صدر اعظم شد و دولت را از حاج میرزا آقاسی تحویل گرفت اوضاع بسیار اشفته بود و یک رمال صدراعظم ایران بود. اگر یک جستجوی ساده انجام بدهید متوجه هم زمانی صدرات آقاسی با نخست وزیری جان راسل در بریتانیا می شوید. در آن زمان. میرزاآقاسی بیست هزار لیره انگلیسی و جان راسل پنج هزار لیر حقوق دریافت می کرد.

تلاش امیر کبیر برای تراز کردن درآمد و هزینه

وی در ادامه افزود: وقتی میرزاتقی خان به قدرت می رسد، سیصد هزار تومان پول در خزانه بود و اظهار می کنند که ۸۰۰هزار تومان جواهرات در خزانه وجود داشته که کمتر از نصف آن احصا می شود. در آخرین سال حکومت حاج میرزا آقاسی ایران حدود سه میلیون تومان درآمد داشت.

اگر امیر کبیر الان زنده بود قطعا تراز درآمد و هزینه را انجام می داد اولین قانون بودجه مدرن را میرزاتقی خان تهیه کرد. این در حالی است که کشور هنوز از تنظیم قانون بودجه جامع عاجز است!

دبیرکل اتاق بازرگانی تهران تصریح کرد: امیر کبیر اول از همه درآمد و حقوق شاهزادگان را تا یک دهم کاهش داد و جلوی بریز و بپاش شاه در شکار را گرفت. حقوق شاه را دو هزار تومان و حقوق خود را به کمتر از دو هزار در سال تقلیل می دهد. اولین کاری که می کند تسلط به درآمد و هزینه کشور است و وضعیت کشور را با توجه به درآمد متعادل می کند و دومین کار مهم امیرکبیر، رفع مداخله کشور های خارجی است.

حذف قانون سور و سات قشون ناصری

وی در ادامه افزود: امیر کبیر از اصلاح ادبیات اداری شروع کرده و القاب بی مورد را حذف می کند و دستگاه دولت را پاکیزه می کند و قانون سور و سات را حذف می کند بر اساس این قانون قشون شاه هر چیزی که پیدا می کرد، می توانست مصادره کند.

فریدون آدمیت نقل می کند که من فکر می کردم این ها افسانه است، اما بعد دیدم که واقعیت دارد. امیر کبیر ضمن حذف این قانون در قشون، نظام لجستیک ایجاد می کند. تصریح می کند که اگر قرار است مالی از رعیت گرفته شود باید ارزش گذاری شده و دوم جلب رضایت شود و در نهایت ترتیب پرداخت داده شود. او تلاش می کند چهره یک دولت راستگو و صادق را بسازد.

امیر کبیر وسواس گونه پاک دست است و ادا و اصول هم در نمی آورد. این پسر آشپز ضرورتی به اثبات خود ندارد.

استاد مسلم عرصه دیپلماسی

عشقی تصریح کرد: من اظهارات سفرای آن زمان را خواندم که چه بلایی سرشان آورد، اما همه آن ها با احترام با او برخورد می کردند.

امیرکبیر بلایی سر عثمانی ها در معاهده ارزنه الروم آورد که تاریخی است، اما با این حال همواره مورد احترام دربار عثمانی بود. با وجود اینکه دست و پای سفرا را در مداخلات بسته بود با این حال همیشه او را تکریم می کردند. شاهکار او در حذف فصل هفتم عهدنامه ترکمانچای بی نظیر است.

وی در ادامه افزود: با یک تخصص ویژه با کارت دولت بریتانیا و روسیه بازی می کند. مهمتر اینکه کشور های ثالث را درگیر می کند. با وجود سیاست انزواطلبانه آمریکا قبل از جنگ جهانی اول برای حضور در عرصه جهانی با آن ها وارد مذاکره می شود تا قدرت سوم را برای ایجاد موازنه وارد کند.

اهمیت به بخش خصوصی

عشقی تصریح کرد: میرزاتقی خان به بخش خصوصی اهمیت زیادی می داد داستان دادن زردوزی لباس نظامیان به خورشید خانم بسیار معروف است. ایران همچنین در اولین اکسپوی لندن اسلحه می فروخت و به ظرفیت بخش خصوصی توجه زیادی داشت امیر به تکنوکراسی معتقد بوده و آن ها را به قدرت می رساند...

امیر بسیار فن سالار بود همان موضوع مهمی که ما ۴۳ سال در آن مانده ایم.

قانون محور بودن امیر کبیر

وی در ادامه افزود: امیرکبیر به عدالت در برخورد معتقد بود. فریدون آدمیت گفته که قاضی شرع علیه یکی از عوامل امیر کبیر که تخلف کرده بود، حکم می دهد. در نهایت حاکم شرع به امیر کبیر نامه می نویسد و می گوید که این حکم داده شده است، اما هرچه شما دستور بدهید اجرا می شود. همان زمان امیر کبیر در پاسخ می گوید که از عدالت ساقط شدی، چون به من نامه نوشتی هرچی قانون می گوید را باید اجرا کنید!

آمادگی اتاق تهران در مبارزه با فساد

او ادامه داد: من دو موضوع را در خاتمه می گویم. اول اینکه اتاق تهران آماده است که در مبارزه با فساد اقدامات جدی را انجام دهد پیشنهاد می کنم که اتاق تهران به عضویت سمن دربیاید و کمک مالی انجام شود که بسیار ارزشمند است. به هر حال گسل اجتماعی و گسست بزرگی به دنبال فساد رخ می دهد را باید برطرف کرد. در کنار تمام معضلات باید به این نکته توجه کرد که اتاق تهران می تواند این نشست ها را میزبانی کند و باید این دیالوگ را ساری و جاری کرد، زیرا هیچ چیز به اندازه فساد آرامش مردم را مختل نمی کند. باید تلاش کرد تا خلف صالحی برای امیر کبیر بود.

 

 

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید

منبع: تین نیوز

کلیدواژه: اتاق بازرگانی صنایع معادن و کشاورزی بهمن عشقی مبارزه با فساد مبارزه با فساد میرزاتقی خان اتاق تهران امیر کبیر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tinn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۵۰۷۱۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اگر مطهری و مبارزه او با تحجر ادامه داشت...

مرتضی مطهری یک شخصیت تمام نشدنی در گذر زمان است و تا امروز معادلی که جامعیت او را داشته باشد بر افکار عموم و خصوص رخ نکشیده!

من اولین بار نامش را از پدرم شنیدم که با او از سالهای درسهای فقه واصول امام خمینی آشنا بود و در دهه چهل متواضعانه گاه بیگاهی درتهران پای سخنرانی آن بزرگوار حاضر میشد و به یاد دارم مرا که در سن کودکی بودم به سالن سخنرانی او بُرد تا حضرت مطهری را ببینم.

ارتباط مرموزی بین من و استاد مطهری ایجاد شده بود تا سال ۶۰ که با کتاب داستان و راستان او آشنا شدم و در سال های بعد در حد توان ناچیز فکری خود با دیگر آثار استاد شهید آشنا شدم و یک به یک نوشته هایش را غذای مغز و روح خویش نمودم و این سفره فکری و اطعام معرفتی تا امروز ادامه داشته و دارد و خلاصه؛ "با مطهری زندگی میکنم" و حاضر به جایگزین کردن دیگری و دیگران بجای او نیستم چون تا کنون جایگزینی برای مطهری -خداراشاهدمیگیرم- که پیدا نکرده ام!

مطهری که من شناختم با توجه در آمیختگی بیش از سی ساله افکارم با آثارش، کلید شخصیتش؛ در "فهم عمیق او از دین ، و درک درست جامعه ، و عرضه خوبِ یافته هایش" است.

توضیح این ادعا چنین است؛

۱ - شهید استاد مطهری یک شخصیتِ جامعِ علمی بودکه دگراندیشان را تحمل میکرد. او گذشته از اینکه یک فیلسوف بود و فلسفه را هضم کرده بود، در فقه یک فقیه بود، و مهمتر ؛ با آثار نویسندگان دنیای خود ، حتا با دگر اندیشان آشنا بود ودر مواجه با نام یک نویسنده غربی و یا دگراندیش حیرت زده نمیشد.

این جمله شگفت آور که هیچ گاه عملی نشد ، از اوست؛ " می‌باید دانشکده الهیات به هر قیمتی شده فردی مارکسییسم رادر این دانشکده دعوت کندتامسائل مارکسیسم را تدریس کند. بعد ما هم می‌آئیم و حرف‌هایمان ‌را می‌زنیم. هیچ کس هم مجبور نیست‌ منطق ما را بپذیرد."

و میگفت: "من به جوانان و طرفداران اسلام هشدار میدهم که خیال نکنند راه حفظ معتقدات اسلامی، جلوگیری از ابراز عقیده دیگران است. از اسلام فقط با یک نیرو می شود پاسداری کرد و آن علم است وآزادی دادن به افکار مخالف و مواجهه روشن و صریح با آنها."

۲ - آیت الله مطهری به عمقِ "دین" سفرِ علمی کرد. عمقِ دین بمعنای فهم و اجتهاد در فقه نیست .

اجازه دهید سخنی از استادبزرگوارم آیت الله وحید خراسانی که در درس داشتند تقدیم کنم که فرمودند: "تفقه در دین ؛ متفاوت از تفقه در ابواب فقه، طهارت تا دیات است ، این یک قسمت از دین است نه تمام دین؛ بعض الشیء لیس بالشیء»

در مورد "فقه مطهری" دامنه سخن وسیع است. خلاصه آن این است که او میگفت : "تمام مطالب دو جلد کفایه الاصول را در مشت دارم" ، و در درسهای عمومی آیت الله بروجردی و درسهای خصوصی امام خمینی توانست به رتبه بالای "اجتهاد" برسد و فقیه شود،  ولی نه یک فقیه متعارف مانند دیگران که حداکثر یک حاشیه بر "عروةالوثقی" و یا "مکاسب شیخ انصاری" اضافه کند، بلکه وی فقیهی بود که باید تفقه او درچگونه باز کردنِ گره های کور را از زندگی فردی و اجتماعی مسلمین دیدکه درآثارش مانند؛ کتاب "حجاب" و نیز "نظام حقوق زن" و یا "اسلام و مقتضیات زمان" رصد کرد. او از خاستگاه فقه سنتی با بازاندیشانه، پیوند بین نص و زندگی را رقم زد.

۳ - استادمطهری از تحجر فاصله داشت.

اوتوانست بااین روش درست مراجعه به متون اصیل دینی وعدم دخالت حب و بغض ها، از تحجر و دگم اندیشی وسنت گرایی های نامعقول دور شود.

آقای مطهری بر بافت فرسوده؛ بنایِ فقه و فلسفه و تفسیر بنا نکرد. استاد عزیز آیت الله جوادی در درس میفرمود: "در تمام رشته ‌ها ما تا نقشه جامع علم آن رشته را نداشته باشیم، هر فتوایی که در درون آن بدهیم به صورت بافت فرسوده است؛ مثل کسی که شهر را بخواهد اداره کند، تا نقشه جامع شهر را نداشته باشد، هرگونه ساخت و سازی داشته باشد طولی نمی‌کشد که بافت فرسوده می‌شود." مطهری نقشه جامع "شهرعلم" را داشت.

مطهری عزیز، در حد میسور بین علم و دین را آشتی میداد و عامل همبستگی عالمان و دانشمندان بود. علوم انسانی و تجربی را احترام میگذاشت همانطور که علوم اسلامی را ارج مینهاد تاجاییکه واجب علی کل مسلم  را به تمام علوم بشری سرایت میداد ودر عین اینکه به آداب و فرهنگ و دانش خودی باور داشت، اما هیچ گاه این باور باعث تمسخر و یا بی اعتنایی به ره آور غرب نمیشد. اوهیچ گاه شبهه وشبهه دار را رمیِ به بی دینی نمیکرد و هیچ گاه در مثل تریبون دینی نمازجمعه آنان راتهدید به ارهاب -ترور- نمیکرد.

امروز؛ مادربرابر دوگانگی سازی بین دین و هرچیزی که نیاز بشر است قرار گرفته ایم! مانند علم ویا فلسفه ویا بهداشت ویا تکنولوژی ودانش درغرب .. و نیزازسوی دیگر مواجه با تغییر در مفاهیم بدیهی مانند؛عدالت،عصمت،قدرت و.. هستیم‌!

بگمانم؛اگر مطهری ومبارزه اوباتحجر ادامه داشت، شرائط متفاوتی داشتیم.

۴ - آیت الله مطهری از محو شدنِ در شخصیتها بر حذر  بود و شخصیت پرست نبود. او نه وابسته به فرد، و نه وابسته به هیچ تشکیلات سیاسی و غیر سیاسی بود. او درعین اینکه به امام خمینی عشق داشت و از بردن نام او اشک می ریخت و وابسته عاطفی و تحصیلی به او بود اما وابسته فکری نبود که سرسپرده باشد، مطهری نه تنها خود اهل دست بوسی و پا بوسی نبود ، بلکه ؛ بسی پهلوانانه بر سرسپردگی ، چاکری ، تعصب و اطاعت بی چون و چرا  ، چنان تیغ نقد میکشید که آه از دل مریدبازان به آسمان بلند می شد.

او در نقدِ عالمانه ی دو بخش کوشا بود ، یعنی ؛ نقد "ارباب قدرت"  و نقد "ارباب دیانت".

استاد شهید مطهری چه زیبا گفت: "مقام حکومت، ملازم با مقام قدسی نیست و هر مقام غیرمعصومی که در وضع غیرقابل انتقاد قرار گیرد، هم برای خودش خطر است و هم برای اسلام، من مانند عوام فکر نمی‌کنم که هر که در طبقه مراجع قرار گرفت مورد عنایت خاص امام زمان است و مصون از خطا و گناه و فسق است."

۵ - استاد مطهری در پیدایش انقلاب بهمراه همراه امام خمینی نقش موثر یک مجاهد و نیز یک ایدئولوگ را داشت ، اما این ، باعث نمیشد که چشم بر حقائق و یا نارسائی ها و یا حقوق مردم ببند و مدافه جریان حاکمیت باشد.

او چنین میگفت :

"این انقلاب به شرطی در آینده محفوظ خواهد ماند و به شرطی تداوم پیدا خواهد کرد، که قطعاً مسیر عدالت خواهی را برای همیشه ادامه بدهد. یعنی دولت‌های آینده واقعاً و کلاً در مسیر عدالت اسلامی گام بردارند، برای پر کردن شکاف‌های طبقاتی اقدام کنند. تبعیض‌ها را واقعاً از میان بردارند .. من تأکید می‌کنم اگر انقلاب ما در مسیر برقراری عدالت اجتماعی به پیش نرود، مطمئناً به نتیجه نخواهد رسید و این خطر هست که انقلاب دیگری با ماهیت دیگری جای آن را بگیرد."

استاد مطهری دم از معنویت بدون عدالت نمیزد چون بر این اندیشه بود که ؛ "نبود عدالت در جامعه؛ پایه معنویت را متزلزل خواهد کرد و چون باعث محرومیت‌ میشود ، محرومیت عامل ایجاد عقده‌های روانی است و عقده‌های روانی تولید انفجار خواهد کرد!"

شهید مطهری برای حق به هرگونه رفتار ناروایی که با متن دین و حقوق مردم در تضاد بود را ممنوع میدانست ، چون بر این باور بود: «برای حق باید از حق استفاده کرد و اگر من بدانم که با یک دروغ، امشب همه گناهکارانِ شما توبه میکنند و نمازِ شب خوان میشوند، اسلام به من اجازه چنین کار [دروغی] را نمیدهد.»

بعد از ملاحظه مطالب پنج گانه تقدیم شده ، آیا به نظر شما "مطهریِ امام خمینی" تکرار شد؟